Bilim dünyasında tarihsel bir keşif oldu. Stephen Hawking Vezik Albert EinsteinDüzinelerce yıl önce kara deliklerdeki tahminleri, iki kara deliğin çarpışması kaydedilerek doğrulandı. Amerika Birleşik Devletleri'nde Yerçekimi dalgalarının interferometre lazer gözlemi (Ligo) tarafından tanımlanan çarpışma, evrenin sırlarının çözülmesinde yeni bir dönüm noktası olarak kabul edilir.
Einstein ve Hawking'in tahminleri
Einstein, 1915'te genel görelilik teorisi ile kara delikler çarpıştığında uzay dalgalarını unutmasını sağladı. Ancak, bu dalgaların dünya tarafından tespit edilemeyecek kadar zayıf olduğunu düşündü.
1971'de sahnede ortaya çıkan Stephen Hawking, iki kara delik çarpışmadan önce kara deliklerin toplamından daha küçük olamadığında kara deliğin yüzeyinin oluştuğunu savundu. Bu teoriler 2015 yılında ilk kez Ligo'nun kara deliğin çarpışmaları üzerine kaydı ile desteklendi ve bu başarı Nobel Ödülü ile taçlandırıldı. Şimdi, yaklaşık on yıl sonra, çok daha yüksek bir çözünürlükte aynı tipte bir çarpışma gözlenmiştir.
Kara Deliklerin Dansı
Columbia Üniversitesi'nden astrofizikçi Maximiliano ISI, gözlemlenen iki kara deliğin güneşin kütlesinin 30 ila 35 katı olduğunu ve neredeyse kusursuz bir daire çizerek döndüğünü söyledi.
Yaklaşık 1 milyar ışık yılı gerçekleşen çarpışma sonucunda, 63 Güneş'in kütlesine eşdeğer tek bir kara delik oluştu. Yeni kara deliğin saniyede 100 döngü ile geri döndüğü keşfedildi. Sıcaklık, “Şimdi cihazlarımız çok daha gelişmiş. Bu şekilde kara deliklerin anlarını görebilir ve büyük netlikle birleşebiliriz” dedi.
Uzay-zamanın sırlarını ortaya çıkaran “Bell Sound”
Araştırmacılar, kara delikler birleştirildiğinde, tıpkı bir zil sesi bir vurucu tarafından vurulduğu gibi, bu titreşimlerin kütle ile dönme hızını ortaya çıkardığını söyledi. Sıcaklık, “Bir çan çaldığında, sesin tonu ve süresi zilin yapısını tanımlar. Kara delikler birleştirildiğinde, kitlelerini ve dönüş hızlarını ortaya çıkaran dalgalar gönderir” Dedi.
Bilim adamları bu dalgaları iki ayrı bileşenle ayıran incelediler ve ilk kez kara delikler, kütle ve dönüş oranının sadece iki parametre ile tanımlanabileceğini doğruladılar.
Evrenin işleyişinde yeni bir pencere
Uzmanlara göre, bu gözlem, evrenin en gizemli oluşumlarından biri olan kara deliklerin aslında “özelliklerden yoksun olduğunu” göstermektedir. Sadece kitleler ve rotasyon hızı ile tanımlanabilen kara delikler, uzay-zamanın doğasına yeni ipuçları sunar.